~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

αγναντεύω (ρήμα) // βλέπω από μακριά, ή παρατηρώ από ψηλά, από ύψωμα

+Στην Μνήμη των Πάνου και Ελένης και του Σταύρου Πάνου Αϊβαλή απο το Ελληνικόν Γορτυνίας και Ιδρυτή της εφημερίδας "Λούσιος" και μετέπειτα "Αρκαδικό Βήμα" (1988-2009)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Χαίρε Ω Χαίρε Ελευθερία" Δ. Σολωμός

~

~
λέμε στους γείτονες και στους συγχωριανούς μας

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Μνήμες από τα παλιά με τον Λεωνίδα Ανδριανό - εις μνήμην των Σταύρου Π. Αϊβαλή και Γεώργιο Ανδριανό


                Aγαπητέ φίλε και πατριώτη, Παρασκευά Αϊβαλή,
Θέλοντας να συμμετάσχω στην ιστοσελίδα του Αρκαδικού Βήματος, και αναφορικά με τον αείμνηστο πατέρα σου Σταύρο, θα ήθελα να προσθέσω κάποια άγνωστα συμβάντα, που έχω καταγράψει στην μνήμη μου. 

Ο αείμνηστος, λοιπόν, πατέρας σου Σταύρος, συνέχισε την παράδοση των μελών των δύο οικογενειών, ενισχύοντας μία σχέση πολύ φιλική και λόγω κάποιων συγγενικών δεσμών, με τον συνομήλικό του (αείμνηστο) αδελφό μου Γεώργιο Ανδριανό. Στα δύσκολα εκείνα χρόνια της νεότητός του, κοινοί είσαντε οι προβληματισμοί και οι ανησυχίες τους, για την παραπέρα πρόοδο και προκοπή τους, λόγος για τον οποίο, οι δύο νεαροί φίλοι Σταύρος και Γεώργιος, ένα βροχερό και άγριο πρωινό κάποιου Οκτωβρίου, φορτισμένοι με τα «τσιουμπλέκια τους» στον ώμο, αμούστακα παιδιά ακόμα, αναχώρησαν πεζοί από το χωριό, προς αναζήτηση τύχης με πρώτο σταθμό την Μεγαλόπολη, και τελικό στόχο τα χωράφια της εύφορης Λακωνίας όπου εκεί «παρίσταναν» τον τέλειο μάστορα, επισκευάζοντας και «μπαλώνοντας» παπούτσια, εξ ου και ο τιμητικός τίτλος για τότε «πλανόδιοι μπαλωματήδες».
          Από όσα καλώς γνωρίζω, εμοιράστηκαν το «υπνοδωμάτιο», που ήτανε ένα ερειπωμένο καλύβι, που ευγενώς τους παραχωρούσαν κάποιοι φιλόξενοι χωριανοί, στα χωριά όπου επεριόδευαν. Εμοιράστηκαν επίσης, ακόμα και την «μπουκιά» το ψωμί, συνθήκες πολύ άγριες, κάτω από τις οποίες εσφυρηλάτησαν, μία πολύ στενή αδελφικήν θα έλεγα φιλία.
          Αλλά την μαύρη αυτή σελίδα των δύο φίλων, διαδέχτηκαν καλύτερες ημέρες, και οι δύο φίλοι εσυναντώντο πλέον, θυμούμενοι, αλληλοδιηγούμενοι, αλλά και συνκλαίοντες, από συγκίνηση για τις αναμνήσεις τους.
          Το ωραιότερο συμβάν, που κάθε φορά επαναλαμβανόταν, ήταν η «συμβουλή» του αείμνηστου παππού σου του Πάνου Αϊβαλή που συνιστούσε στους δύο φίλους, Σταύρο & Γεώργιο, όταν πηγαίνουνε στο «μαγέρικο», να προτιμάνε να τρώνε φαγητό από την γεμάτη και άθικτη κατσαρόλα, όπου υποτίθεται θα ήταν καθαρότερο και αρεστώτερο το φαγητό. Γελούσαν μέχρι δακρύων, κάθε φορά που το εξιστορούσαν, γιατί όπως έλεγαν, τα οικονομικά τους ήσανε τέτοια, που δεν τους επέτρεπαν όχι να φάνε από την γεμάτη κατσαρόλα του «μαγέρικου», αλλά ούτε από το απέναντι πεζοδρόμιο να περάσουνε.
          Οι σχέσεις μου, με τον αείμνηστο πατέρα σου, ήσανε πολύ φιλικές, λόγω άλλωστε και της συναδελφικότητας, διότι και εγώ εργάστηκα επ’ ολίγον χρόνο ως εισπράκτορας λεωφορείου, στην Α.Σ.Π.Α., και ως Προϊστάμενος Γραφείου Κινήσεως Λεωφορείων αργότερα.
          Τέλος, ο αείμνηστος παππούς σου, Πάνος ή Πανούλης, ή Πάνος ο «κοντός» ήτανε ένα γεροντάκι – στα μάτια ενός παιδιού όπως ήμουνα εγώ – πολύ συμπαθητικό, χαμηλών τόνων, εργατικός, που είχε την συνήθεια, να συμβουλεύει (ορμηνεύει) εμάς τους νεότερους. Ο δε χαρακτηρισμός του, Πανούλης ή κοντός, εγένετο από τους συγχωριανούς μας, για να ξεχωρίζουν από τον εξάδελφό του Πάνο Αϊβαλή, ο οποίος απεκαλείτο «ο ψηλός» γιατί πράγματι ήτανε τέτοιος.
          
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Λεωνίδας Ανδριανός

~~~~~~~~~~~~~~~

ΕΝΤΕΛΩΣ συμπτωματικά, εδιάβασα στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ το λαογράφημά μου «χαιρέτα μας τον πλάτανο» που είχες την καλοσύνη να ανεβάσεις στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ, κάτι για το οποίο σε ευχαριστώ πολύ. Παρόμοια θα βρεις στα σημερινά φύλλα της εφημερίδας «Αρκαδικοί Ορίζοντες», καθώς και πολύ περισσότερα, στα παλαιά φύλλα των «ΝΕΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ», εφημερίδας εκδοθείσης από εμένα.
                                                                                  Λεωνίδας Ανδριανός
                                                                                         Ελληνικό Γορτυνίας

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Tρία χρόνια χωρίς τον μπάρμπα-Σταύρο Αϊβαλή



Την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012 στις 9.00 το πρωί τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στο Κοιμητήριο Δάφνης υπέρ της ψυχής της Ασημίνας Ανούση - Αϊβαλή θυγατέρα των Πάνου και Ελένης Αϊβαλή.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σκεπάζει την καλοσυνάτη θεία Μίτσα.